Lu’u Lu’u 35
_Bismillahir rahamanir rahim_
*35*
Gyara tsayuwarsa yayi ya dafe k’ugu d’aya irin zai kirta rashin mutumci nan yana kallon k’wayar idonta yace “Ki zo kin ji ta mutu ne dalilin yankan da kika mata?”
Wur wur ta kalleshi tana wurga ido zuwa fa Juman da sarki Musail, k’are masa kallo tayi ta rik’e wayarta da kyau tace “Me kake fad’a ne haka?”
Rai b’ace ya girgiza kai tare da tab’a ta ya koma d’aya b’angaren ya tsaya, dan in takura kanshi wajen yin magana, to shakka babu kasheta zaiyi da marin da ba lallai ta rayu ba, idan kuma ta rayu ba zata rasa kamuwa da matsalar ji ba.
Juman dake ta kallon Zafreen d’in ce ta girgiza kai tace “Akane Zafreen? Yar uwarki ce fa.”
Wani mugun kallo ta mata kafin ta d’auke kan ta zuwa ga k’ofar da aka bud’e, a hankali aka turo gadon da take kwance a kai an mata allurar bacci da kashe zafin jiki kafin aka mat d’inki a wurin.
Duk rufa sukayi kan su har aka fito da ita gaba d’aya, kallonsu likitar tayi tace “Ba ta cikin had’ari yanzu, idan ta samu hutu zata wartsake.”
Dafe k’irji Juman tayi tace “Alhamdulillah.”
Turata aka yi zuwa d’akin hutu inda Juman ta bi bayansu, saida suka shige d’akin Zafreen ma ta juya a fusace ta bar wurin takalminta na k’ara, ita ma tana ficewa sai suka kalli juna Umad da Musail, kallo irin gwada gwa, hannu ya zura aljihu ya ciro makullin motar da ko ina yana tare da shi, mik’a masa yayi yasa hannu ya karb’a ba wanda yayi magana Musail d’in ya bar asibitin shi ma Adah ya rufa masa baya, suna fita b’angaren shi yayi yana bayar da umarnin “Adah ka kira min Khatar a b’angarena yanzu yanzu.”
Rusunawa yayi yace “To ranka shi dad’e.” Ya fad’a yana ratse hanyar da suke bi a tare.
*Suna* fita Umad ma kiran sarki Abdallah yayi ya fad’a masa halin d ake ciki, cikin tashin hankali sarki Abdallah yace “Ya take yanzu Umad? Tana ina?”
A sanyaye yace “Tana lafiya yanzu, ga ta can d’akin hutu.”
Ajiyar zuciya ya sauke yace “Alhamdulillah, na ji dad’in haka.”
A dak’ile Umad yace “Sai dai kuma akwai matsala.”
Nutsuwa yayi sosai yace “Wace irin matsala Umad? Me ya faru?”
A nutse ya sanar da shi abubuwan da suka faru daga zuwanshi, madadin mamaki da wasu tambayoyin sai kawai ya ji yana murmushi mai sauti yace “Umad, Umad, shi ne ka tare da amaryata ba sanarwa ko? To gobe zan shigo Khazira, shigowa ta farko bayan aurar da ‘yata, kuma a fadar Musail zan sauka dan a shirye na ke da shi, sannanba ni kad’ai ba har da sarauniyata, dan ita zata raka maka amaryarka d’akinta.”
Yar dariyar da bai zata ba ce ta kubce masa yana girgiza kai, shiru da dukansu sukayi ne yasa a tare suka d’auke wayar daga kunnensu.
*A* wajen Musail kuma yana tsaye a falonshi yana safa da marwa Adah ya dawo tare da Khatar, suna shigowa ya kalli Khatar saida ya zo daf da shi ya tsaya, rusunawa yayi yace “Sarki na ka ce in zo?”
Dafa kafad’arshi yayi tare da zagayashi cikin tako d’ai d’ai yana fad’in “Khatar kasan wani abu kuwa? Na jima ina taraka, na dad’e ina rik’eka a zuciyata, amma alamu kullum nuna min su ke ni d’in nan dai ni ne zan ga bayanka.”
A rikice ya juya ya kalleshi cike da neman k’arin bayani yace “Ranka shi dad’e, ban gane ba? Me kake fad’a ne haka?”
Murmushi ya sakar masa tare da zagayowa gabanshi ya kalli fuskarshi yace “Kar ka damu, zaka fahimta yanzu.”
Ba tare daya d’auke hannun daga kafad’a ba yace “Khatar, nasan abubuwa da dama da kuka aikata min kai da Dhurani, tabbas ni mugu ne kuma azzalumi, amma ba shashasha ba, lalacewata bata kai matakin da zan so kashe ‘yata ta cikina ba saboda son mulki, hasalima yarinyar da kuke ganin kamar ina k’in ta ne, tsananin azababbiyar soyayya na ke mata, soyayyar da ko mahaifiyarta bana jin tana mata ita.”
Wani mugun kallo ya masa yace” Shi ne ka yi k’ok’arin kasheta? Kuma ma harda matata? Matar da na fi so a rayuwata?”
Girgiza masa kai yayi yace” Ka yi kuskure, ka yi kuskure Khatar.”
Hannu ya mik’awa Adah shi kuma ya ciro wuk’ar dake k’ugunshi ya mik’o masa, yana damk’e wuk’ar a hannu bai yi wata wata ba wajen rumgumo shi jikinshi ya burma masa wuk’ar nan a ciki, k’arar daha bud’a baki zai yi sai kuma Adah ya koma ta bayanshi ya murd’e masa wuya tsaf, daga haka suka gama da Khatar aka rufe babinshi.
Za a iya cewa mutuwar kare Khatar yayi, dan uamrni ya ba wa Adah a jefar da gawarsa nesa da nan inda kafin a gano shi ya kashe shi lokaci ya ja.
Fita yayi ya bar Adah na k’oknarin d’aukar Khatar dan cika umarninshi, Musail na fita asibitin ya sake komawa, lokacin da Adah ya fito da gawar Khatar yana son sakashi a bayan mota a daidai lokacin Umad zai koma b’angarensu dan fita shi da Haman, abinda ya gani yasa shi ciro wayarsa ya d’auki hoto a matsayin shaida sannan ya sa ido a kanshi har saida ya shiga motar ya tuk’a, yana fita a gidan Umad ma ya karb’i makullin wata k’aramar mota a hannu dreban gidan ya bi sawunsa.
A cikin asibiti kuma Juman ya samu zaune a kujera ta rabka tagumi tana kallon Ayam da ke bacci har ta k’ara fad’awa dama kuma ba kauri ba, dan tun jiya da ta zo gidan nan ba ta ci abinci ta k’oshi ba, bala’in gida da tashin hankali ya fi k’arfin tunaninta, gashi a kwana d’aya tak an hari rayuwarta sau uku kenan, ta ya mutum zai rayu a haka? Zulumi da fargaban kowane lokaci za’a iya farautarka sannan a kasheka, ai musiba ce babba kuwa, dan haka da ta ji sauk’in nan kawai d’auketa zatayi ta koma gaban iyayenta ita kanta zata fi samun nutsuwa.
Bakin gadon ya zauna yana kallon fuskar Ayam d’in, sauke numfashi yayi mai nauyi tare da laluba aljihunsa ya ciro makullin nan, mik’a wa Juman yayi yace “Idan ta dawo hayyacinta ki bata shi, mallakinta ne izuwa yanzu kuma ta cancance shi.”
A shashance ta karb’a tace “Na miye wannan d’in?”
Tab’e baki yayi yace “Ba ke kin tseratar da ita ba? Wace kariya kika bata bayan haka? Kawai kin had’a da mutanen da kike ganin kin san su ne a matsayin bayinki, hatta yanda zaki ji lafiyarta sai dai a baki labari daga bakin mutum hud’u, ni kuma kai tsaye nake samun labarin lafiyarta.”
Mik’ewa yayi tsaye yana kallonta yace” Juman, ni ba wawan uba ba ne, ki daina min kallon da ki ke min, ya isa haka.”
Cikin d’aga murya tace” Ba zan daina maka ba har sai ranar da na tabbatar baka neman ‘yata da sharri, me yasa wai ba zaka hak’ura da burinka na son kasheta ba? Ka barta ta rayu ni kuma na maka alk’awarin d’auketa daga nan tayi nesa da kai da sarautarka.”